محسن کدخدازاده از افراد با تجربه در رسته ماشین آلات راهسازی است که سال‌ها تجربه حضور در هیات مدیره دفتر غرب را در کارنامه خود داشته و به واردات قطعات ماشین آلات راهسازی مشغول است، از این رو در گپ و گفت صمیمانه با ایشان مسائل و معضلات صنف را جویا شدیم.
محسن کدخدازاده تولید کننده، وارد کننده و فعال بازار لوازم یدکی ماشین‌آلات راهسازی گفت: بخش راهسازی به طور عمده زیر نظر دولت اداره می‌شود و تنها ۱۰ درصد از بازار در دست صنف قرار گرفته است. چنانچه دولت سرمایه بخش خصوصی را به کار گیرد، ما می‌توانیم نه تنها کمبود قطعات و معضلات بخش ساخت و ساز را بلکه نیاز خاورمیانه را تامین کنیم.
این فعال اقتصادی در خصوص تفاوت رسته سواری و راهسازی تشریح کرد: رسته سواری و راهسازی در چندین وجه تفاوت دارند. قطعات رسته سواری جایگزین داشته و در صورت خرابی می‌توان آن را تعویض و یا حتی خودرو را با هزینه کمی اسقاط کرد اما برای ماشین‌آلات راهسازی جایگزینی وجود ندارد. این ماشین‌آلات مستقیماً با آبادانی کشور مرتبط است و در مخاطرات طبیعی از کارایی بالایی برخوردار هستند. خرابی هر یک از این دستگاه‌ها می‌تواند کشوری را دچار بحران کند. ماشین آلات راهسازی و خودروهای سواری از نظر سرمایه و کارایی در دو مسیر کاملاً مجزا قرار دارند.
راهسازی در ایران زیر نظر دولت است
محسن کدخدازاده افزود: راهسازی در ایران زیر نظر دولت است و تنها 10 تا 20 درصد فعالیت راهسازی را بخش خصوصی انجام می‌دهد؛ اگر سرمایه بخش خصوصی به در این بخش به کارگرفته شود، بخش وسیعی از مشکلات ساخت و ساز حل خواهد شد.
کدخدازاده عمر ناوگان استراتژیک راهسازی را بیش از حد استاندارد تعریف کرده و گفت: در دنیا موتورهای ماشین‌آلات راهسازی در چهارچوب ساعت کاری مشخص فعالیت می‌کنند. معمولاً این موتورها به دلایلی چون هزینه سنگین و آلایندگی در بازه زمانی سه الی چهار هزار ساعت تعویض می‌شوند و در نهایت ۱۰ سال کار می‌کنند. ایران این قطعات را وارد کرده و به بخش راهسازی تزریق می‌کند. ناوگان ماشین‌آلات راهسازی در ایران فرسوده است و حتی برخی از آنها سنی حدود ۴۰ ساله دارند.
وی اذعان کرد: در بخش تولید ماشین‌آلات راهسازی هیچ برندی به تنهایی تمامی قطعات را تامین نمی‌کند. برای مثال یک برند چینی، شاسی را خود تولید می‌کند اما سایر قطعات مورد نیاز را از کشورهایی چون آمریکا و ژاپن می‌آورد. بعد از مونتاژ به نام برند خود به فروش می‌رساند.
خود تحریمی بزرگ‌ترین مشکل در صنف راهسازی
محسن کدخدازاده از خود تحریمی‌ها گلایه کرد و ادامه داد: از نظر تامین قطعه در خارج از کشور مشکلی وجود ندارد. در تمام دنیا در ازای دریافت پول، قطعه به راحتی به دست می‌آید. خود تحریمی‌ها بیشترین آسیب را به کسب‌و کارها وارد می‌کند. برخی از قوانین در گمرکات بیش از یک ماه دوام نداشته و باعث می‌شود فعال اقتصادی نتواند مسیر درستی برای کسب‌و کار خود تعریف کند.
این وارد کننده قطعات ماشین‌آلات راهسازی خاطرنشان کرد: مخاطبین صنف ما دولت و ارگان‌های دولتی هستند. همکاری با این سازمان‌ها دردسرهای خاص خود را دارد. من به دلیل مواردی که وجود دارد به طور خیلی محدود با ارگان‌های دولتی همکاری کرده و با واسطه مغازه‌دار با آنها در ارتباط هستم.
محسن کدخدازاده در خصوص آینده بازار صنفی گفت: من برای خود آینده روشنی را متصور نیستم و حداکثر تا پنج سال دیگر در بازار حضور داشته و کار را به دست نسل جوان می‌سپارم.
به شکل عمده سیاست گذاری بر اساس حذف بازار صنفی تعریف شده است و تولید چشمگیری وجود ندارد اما شرکت‌های بزرگ وابسته به دولت قصد دارند بخش توزیع را نیز محاصره کرده تا دولت سیطره کامل بر بازار داشته باشد.
وی تاکید کرد: سیاست گذاری حذف بخش خصوصی، حاصلی جز رانت و فساد ندارد. مسئولین دولتی از علم و آگاهی کامل در این زمینه برخوردار نیستند. متاسفانه شرایط و فضای بخش دولتی نیز به گونه‌ای تشکیل شده است که نمی‌توانیم با آنها همکاری داشته باشیم و عدم حضور بخش خصوصی مسیر را ناهموارتر خواهد کرد.
تولید داخل باید رونق یابد
محسن کدخدازاده تولید کننده، وارد کننده و فعال صنفی بازار لوازم یدکی ماشین‌آلات راهسازی در پایان گفت: اولین گام تحت پوشش قرار گرفتن تولید کننده در نام اتحادیه بود. حال که رسته تولید کننده به اتحادیه اضافه شده است دولت باید حمایت کند تا تولید داخل رونق یابد. آینده تولید را بسیار روشن می‌بینم و معتقد هستم که باید تولید ملی را جدی تلقی کنیم.
